woensdag 16 april 2008

More Iowa and some more Vegas

Zo weer ff in het Nederlands bloggen :)

Zaterdag en Zondag heb ik overnacht in het ouderlijk huis van Jen, erg aardige ouders heeft ze. Ook een erg toffe hond.
Zaterdag hebben we overdag vrij weinig gedaan, beetje rondgereden in Des Moines. In de avond zijn we met Jen's ouders + jongste broer wat gaan eten. Daarna nog even een cafe ingedoken waar ze een redelijk assortiment Belgisch bier hadden. Ik ben begonnen met een Delirium Tremens, daarna nog even een Cantillon Gueuze 100% lambic Bio opengetrokken. Hierna zijn we naar de woning van Jen's broer gereden, alwaar we redelijk langs Smash Brothers Brawl voor de Wii hebben gespeeld.

Zondag uitgeslapen en weer wat rondgereden in Des Moines. Beetje gewinkeld. Langsgegaan bij de locale Gamestop, de supermarkt, Best Buy... Erg tof allemaal.
Bij Best Buy hebben we even Rock Band gespeeld, ik scoorde direct 95% plus op hard met de mic en de drums :) Leuk spel wel, maar ik denk niet dat ik genoeg mensen op kan trommelen om het betere Rock Band effect te krijgen. Ik las ook dat ie asociaal duur gaat worden in Europa :S Hier kost de special edition 170 dollar, dat is een insta-buy voor mij (als we in Europa waren).
De supermarkt bezoeken blijft ook overal in de wereld een avontuur. Wat hier vooral opvalt zijn de reuzachtige units. 300 gram+ zakken Doritos, 4 liter+ emmers ijs, bakken met 24 blikjes voor weinig... Echt masterlijke shit. Ze hebben ook iets van 10
verschillende soorten Coca Cola (alles smaakjes in zero en light versie tikt hard aan).

De lunch op zondag bestond trouwens uit steak, gepofte aardappels, salade, etc. Seriously, ik heb nog nooit zo'n lekkere steak op. Hulde dus voor de ma van Jen. Het vlees kwam van een lokale boerderij en dat proef je.

In de avond reden we naar Pella, een dorp van 15.000 man, dat erg trots is op haar Neerlandse voorvaderen. Ze hebben ook 1 kerk voor elke 500 man :0 Toen we aankwamen hebben we even bij de Mac gegeten (je kon hier ook voor 1 dollar een film huren, sweet) en zijn we langs een christelijke happening gegaan op de campus van Central College, waar Jen studeert. De meeting was redelijk hardcore, preker Joe leerde ons uit hoe we moesten tellen volgens Jezus.

Volgens de beste man moet er niet geteld worden wie er in de kerk is, maar juist wie er niet in de kerk is. Hierbij legde hij uit hoe die mensen volgens hem uiteindelijk in de kerk moeten belanden (niet direct Jehova-stijl evangeliseren, maar een soort uitlok-evangelisatie: Mensen "blessen" en als ze vragen waarom je in godsnaam zo aardig bent/veel goede dingen doet/etc toeslaan en over God+Jezus beginnen). In het begin was ik een beetje dazzled, want dit had ik nog nooit meegemaakt. Joe preekte zeer "emotioneel" en weet goed hoe hij z'n stem kan gebruiken. In feite is het een soort psychische oorlogsvoering, en het werkt waarschijnlijk wel goed op gelovigen. Ik geloof echter niet, en er zaten ook zoveel "gaten" in z'n retoriek dat het qua inhoud geen supergrote indruk achterliet.

Bij de samenkomst hoorde ook het prijzen van God+Jezus door het zingen van liederen. Hier deed ik niet aan mee, alleen als je echt geloofd is dit tof denk ik. Het blijkt ook nog steeds moeilijk enige inhoud aan zo'n lied te geven. Twintig keer herhalen dat God en Jezus groot zijn is echt zo saai. Uiteindelijk vond ik het nog wel lachen als om er bij te zijn geweest, het is toch weer een ervaring.

Ik ga morgen wel verder, het is weer tijd om uit te loggen hier. Ik gooi er dan meteen wel wat foto's bij.

1 opmerking:

Unknown zei

God bless you! ;p

Grtz, bC